approx. 11 kg (24 lb) (M1922)ปืนไรเฟิลอัตโนมัติบราวนิง (Browning Automatic Rifle-BAR) เป็นตระกูลของปืนไรเฟิลอัตโนมัติและปืนกลสัญชาติอเมริกันที่ถูกใช้งานโดยสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆ มากมายในช่วงศตวรรษที่ 20 รูปแบบหลักของปืน BAR คือ เอ็ม1918 ลำกล้องปืนสำหรับกระสุนปืนไรเฟิลขนาด .30-06 สปริงฟิลด์ และออกแบบโดยจอห์น บราวนิงในปี ค.ศ. 1917 สำหรับกองกำลังรบนอกประเทศอเมริกันในทวีปยุโรปเพื่อใช้แทนปืน Chauchat และ ปืนกลเอ็ม1909 Benét–Mercié ที่ฝรั่งเศสสร้างขึ้นมา เมื่อกองทัพสหรัฐได้ประสบปัญหามาก่อนหน้านี้ BAR ถูกออกแบบมาเพื่อให้ทหารราบพกมันในช่วงระหว่างการจู่โจม ก้าวไปข้างหน้าในขณะที่สนับสนุนด้วยสายสะพานปืนพาดบ่าหรือยิงจากบริเวณสะโพก แนวคิดนี้จึงถูกเรียกว่า "การเดินยิง"—แม้ว่าจะมีความจำเป็นสำหรับทหารแต่ละคนในช่วงการทำสงครามสนามเพลาะ  BAR ไม่เคยมีอยู่กับความหวังแต่เดิมของกระทรวงสงครามอย่างสิ้นเชิง อย่างเช่น ไรเฟิล หรือ ปืนกลกองทัพสหรัฐ ในทางปฏิบัติ ได้ใช้ BAR เป็นปืนกลเบาซึ่งมักจะยิงด้วยขาตั้งทราย(ได้รับการแนะนำในรุ่นหลังปี ค.ศ. 1938) รูปแบบดั้งเดิมของ M1918 BAR คือ the Colt Monitor Machine Rifle, ยังคงเป็นอาวุธปืนอัตโนมัติที่เบาที่สุดสำหรับกระสุนปืนไรเฟิลขนาด .30-06 สปริงฟิลด์ แม้ว่าความจุที่จำกัดแบบมาตราฐานของซองกระสุน 20 นัด มักมีแนวโน้มที่จะขัดขวางประโยชน์ในบทบาทครั้งนี้แม้ว่าอาวุธนี้จะได้เห็นถึงการใช้งานในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง แต่ BAR ไม่ได้กลายเป็นปืนที่ถูกใช้งานแบบมาตราฐานในกองทัพสหรัฐจนกระทั่งปี ค.ศ. 1938 เมื่อมันได้ถูกนำใช้กับหน่วยทีมในฐานะที่เป็นปืนกลเบาขนาดพกพา BAR ได้แสดงให้เห็นในการใช้งานอย่างกว้างขวางในทั้งสงครามโลกครั้งที่สอง และสงครามเกาหลี และแสดงให้เห็นถึงการใช้งานที่จำกัดในสงครามเวียดนาม กองทัพสหรับได้เริ่มยุติใช้งาน BAR ในปลายปี ค.ศ. 1950 เมื่อได้มีความตั้งใจที่จะถูกแทนที่ด้วยรูปแบบของทีมอาวุธปืนอัตโนมัติ(SAW) คือ เอ็ม14 และไม่มีปืนกลเบาแบบพกพาจนกระทั่งได้มีการนำปืนกลเอ็ม60 ในปี ค.ศ. 1957